Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

...ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ..

Παντα μου αρεσε ν πηγαινω απο μικρος στο λιμανι...
να κοιταω τα πλοια που ερχοντε και φευγουν..
εκεινη την εποχη ειχα μια επιπολαιη σχεση που δεν με γεμιζε...
αυτη ηθελε γαμο.Εγω το μονο που ηθελα ειναι να φυγω..
δεν ηξερα για που απλα να φυγω μακρυα...

ειχα μια βεσπα οτι καλιτερο για την εποχη μου..
και μαλιστα για καλοκαιρι....

Ξαφνικα με πλησιαζουν 2 κοπελες λιγο χοντρουλες
ασπρες σαν γαλα, με 2 ποδιλατα φορτομενα μπαγαζια..
και με ρωτανε κατι στον χαρτη....

ησαν μονες και ηθελαν να πανε κρητη στα ματαλα...
εγω χωρις να το σκεφτω ..τους λεω να ερθω μαζι σας..
δε το πιστεψαν ..και μου χαμογελασαν και ειπαν ΕΛΑ.

Τους ειπα προς τα που θα πανε,και εγω πηγα να παρω
κατι ρουχα τα εβαλα σε μια βαλιτσα μικρη και
της συναντησα καπου μετα απο 25 χιλιομετρα..

Χαρηκαν ,δεν το πιστευαν ,τους φανηκε παραξενο..
σταματησαμε για διαλειμα για νερο,καφε,ξεκουραση...

το ταξιδι συνεχιστηκε ομορφο,καμπινγκ,φαγητο
που ετιμαζαν αυτες περισοτερες σαλατες,φρουτα
γιναμε ενα τελειο τριο,κοιμομαστε και οι τρεις σε
ενα μικρο σχοινακι..στην αρχη εγω στην ακρη και μετα στην μεση..

αυτο το ταξιδι με χαρακτηρησε και για την επομενη ζωη μου
εζησα ενα παραμυθι,δεν το πιστευα με τιποτα...
ανεμελο,ομορφο,ρομαντικο,σταματησα τον χρονο...
χωρις ταμπου,χωρις δεσμευσης..και το πιο καθοριστικο
για μενα τοτε..να με προσεχουν 2 γυναικες μαζι εκει
που δεν με προσεχε καμια..ξεχασα τα ταξιδια που
ειχα στο μυαλο μου τοτε[δεν μπαρκαρα τελικα ποτε]

μετα απο 10 περιπου μερες φτασαμε στα ματαλα..
στην αρχη στο σχινακι μας και μετα σε μια τρυπα στον βραχο
μπανιο ,ηλιο,τραγουδια,φιλια,αγαπες,χαδια ..
και ο καθενας τα δικατου ονειρα,εγω δεν μπορουσα να
τους τα πω γιατι δεν ηξερα την γλωσα τους, αλλα τους
μιλαγα με την γλωσα του σωματος ,και του βλεματος..

μειναμε περιπου ενα μηνα εκει στα ματαλα...
ενα πρωι μου δειχνουν στο χαρτι το επομενο
δρομολογιο,σητεια ροδος...και περιμεναν να παμε μαζι
της ακολουθγσα μεχρι την σητεια μειναμε ενα βραδυ
στην προβλητα περασαμε τελεια με μπολικο κρασι....

το πρωι ηρθε το ΚΑΝΑΡΗΣ..τους ειπα οτι εγω δεν ρχομε
μαζι σας ..και αφου κλαψαμε για λιγο και οι τρεις χωρησαμε...

τους ευχομε να ειναι καλα οπου και να ειναι και να
με θυμουντε οπως και εγω...

δεν ξερω εαν ενδιαφερη αυτη η ιστορια ΕΣΑΣ που την
διαβασατε....για μενα ομως ηταν ταξιδι ονειρο
οι μεγαλοι στα χρονια μπορουν να το καταλαβουν...

υσ..το ερεθισμα μου το εδωσε η αλητησα..
θα μπορουσα να γραψω ενα βιβλιο ολοκληρο
για αυτη την εμπειρια μου....εγω σαν συμπερασμα
εβγαλα να αγαπαω της γυναικες πιο πολυ...
αλλα και ενα ασχημο..ακομα ψαχνω να την βρω...
και περιμενω ασκοπα.....

25 σχόλια:

gregory είπε...

το καλοκαιρι εινα το 1973....

stella είπε...

γκομενιαρη!!
χαχαχχαχα
και 2 μαλιστα ε?
που τις εφερες βολτα βρε θηριο?

neni είπε...

Υπέροχη ιστορία,σίγουρα πολύ κολακευτική για έναν νέο άνδρα.Σου μάθανε πολλά και έμαθες και εσύ περισσότερα.Τελικά,ποια ψάχνεις να βρεις ακόμα,δεν πολυκατάλαβα,αυτή που στην αρχή ήθελε γάμο και παράτησες ή κάποια απο τις δύο ξένες;;

Αναμένω απάντηση.

jacki είπε...

Πολλά μπορεί να συμβούν. Ξέρεις από Βέσπα;
:)
Καλημέρα.

hopkins είπε...

Υπέροχη ιστορία...

Αλητισσα είπε...

Το '73 ήμουν δυο χρονών..
Σου ξαναλέω ότι ήσουν πολύ τυχερός, και ομολογουμένως σε ζηλευω που έιχες την ευκαιρία να ζήσεις μια τέτοια εμπειρία..
Η αλήθεια ειναι ότι δεν κατάλαβα τι ψάχνεις να βρεις ακόμα..αλλά υποψιάζομαι μια γυναίκα που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σου..?
Τεσπα όπως και να 'χει ποτέ δεν είναι αργά..άλλωστε να έχω καταλάβει καλά το λέει η καρδούλα σου..

ναδα.- είπε...

Δε πάμε όλοι μαζί ένα ταξιδάκι;

:P

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΘΥΜΗΘΗΚΕΣ.ΟΤΙ ΣΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΩΡΑΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΙ ΚΑΠΟΤΕ.

gregory είπε...

Αγαπητες[τοι]μου....
τι ψαχνω ακομα ετσι???
να ζησω μαζι με δυο γυναικες...
ειναι αδυνατον πλεον ομως..και οταν λεμε αδυνατον λεμε αδυνατον...
αλλα κανης δεν μπορη να μου κοψη
ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ...

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Ήταν άλλα χρόνια τότε. Πιο ωραία. Εμάς μας έφαγε ο φόβος του Έιτζ.

..Ψάξε, ψάξε, δε θα το βρεις!

marianaonice είπε...

Η ζωή είναι απρόβλεπτη πολλές φορές και κρύβει εκπλήξεις!
Καλή χρονιά!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αυτή είναι η ιδανική ζωή που ονειρευόμαστε όλοι! Χωρίς συμβατικότητες, "πρέπει", γάμους και λοιπές μαλακίες...
Στην πραγματικότητα, ούτε στους άντρες ούτε στις γυναίκες αρέσει μια "καθώς πρέπει" ζωή! Όλοι, κατά βάθος, θέλουμε να είμαστε "κακά παιδιά"!
Την καλημέρα μου Γρηγόρη

Αλητισσα είπε...

Κι εγώ βρε Γρηγόρη το ίδιο ψάχνω..
Να ζήσω με δυο άντρες που να με αγαπούν το ίδιο, χωρίς ζήλιες και να με προσέχουν κι όταν δεν "μπορεί" ο ένας να μπορεί ο άλλος, αν και κάτι μου λέει, πως λόγω αρσενικού ανταγωνισμού θα μπορούν έτσι κι αλλιως και οι δυο..
Αλλά καθώς καταλαβαίνεις από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνδρες είχαν το δικαίωμα να μπορουν να έχουν έστω και προσωρινά δυο γυναίκες ένω οι γυναίκες όχι..
Αδικος κόσμος για τις γυναίκες που αν θέλουν να έχουν δυο άντρες πρέπει ή να το κάνουν κρυφά ή σε διαφορετικές στιγμές..
Το ταυτόχρονα θεωρούνταν παρτούζα ακόμα και το 70 αν δεν κ΄νω λάθος..
Μου τη δίνει αυτό το κομμάτι του ανδρικού εγωισμού που διεκδικεί χωρίς να παραχωρεί..
Το έχω κι εγώ και το καταλαβαίνω, όμως δε βγαίνω να λεω πως θέλω να ζω με δυο άντρες καθώς ξέρω πως δεν μπορώ να προσφέρω το αντίστοιχο καθώς παραείμαι ανταγωνιστική στο κρεβάτι για να το μοιρατσώ με οποιαδήποτε α΄λλη γυναίκα..
Ελπίζω όμως εσύ που το ανέφερες να είσαι αρκετά ανιδιοτελή για να προσφέρεις το αντίστοιχο που ψάχνεις..

Αλητισσα είπε...

Και πρόσεξε όταν λέω να το ¨"προσφέρεις", δεν εννοώ στα πλάισια μιας παρτούζας αλλά στα πλαίσια της αγάπης και της αποδοχής και μέσα σε μια συμβίωσης 3 ανθρώπων..
Περιμένω απάντηση..

Ανώνυμος είπε...

Χμ... εγώ τώρα ξέρω τι κάνεις, ανοιχτή πρόσκληση κάνεις εσύ με αυτή την ανάρτηση...

α ρε συ greg... είσαι ένας εσυ!!!

Καλή χρονιά με ... όσες θες βρε. Δύο, δέκα, εκατό, μια ζωή την έχουμε :))

Unknown είπε...

αχ γιατί σε συμπάθησα εγώ ακόμη περισσότερο τώρα,μου λες;

:))

φιλιά βρόχινα γλυκειέ μου...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

εγω παλι δεν θα μπορουσα ποτε να μοιραστω τον ιδιο αντρα με αλλη...
ειμαι πολυ κτητικη και ζηλιαρα βρε γρηγορη μου...
παντως ωραιο το ταξιδακι σου...
και απο κατι τετοια απροσμενα βγαινουν τα καλυτερα παραμυθακια της ζωης μας ε...;

πολλα νεραιδενια φιλακια ερωτιαρη!
τα ονειρα δεν μπορει κανεις να μας τα στερησει!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ειπα ποτε παλι ε...;
ε το παιρνω πισω...
οχι τιποτα αλλο αλλα ειπα οτι ποτε δεν θα ξαναπω ποτε γιατι ολο μου ερχεται στο κεφαλι το ποτε που δεν θελω...

το παιρνω πισω...πισω πισω!

naya είπε...

Aυτες ειναι διακοπες!Οχι εγω που παω κ αδειαζω τις καβες κ γυριζω πιο κουρασμενη απ οτι εφυγα!
Να σαι καλα κ σε ευχαριστουμε που τη μοιραστηκες μαζι μας

#lockheart# είπε...

λες να υπαρχει περιπτωση να τις ξανασυναντησεις..καπου στο λιμανι..και να σε θυμηθουν...να σε πλησιασουν και η μονη ελληνικη λεξη που θα εχουν μαθει θα ειναι τονομα σου?να σε φωναξουν μαυτο..?
δεν ειναι κακο να παψεις να ελπιζεις και να ονειρευεσαι σε ολη σου τη ζωη..

✿ margarita είπε...

"θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"

Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες".

Γρηγόρη διαβαζοντας το κείμενο,ήρθε στο μυαλό μου το αγαπημένο ποιημα του Καββαδία..νομίζω ταιριάζει αρκετά με τα ταξίδια που ονειρεύτηκες μα δεν έκανες..αν και ο Καβαδίας τα κατάφερε τελικά να κάνει το όνειρο πραγματικότητα..

Κι εγω βρέθηκα πολλές φορές στο λιμάνι να βλέπω τα πλοία και να ζηλεύω αυτούς που εφευγαν..

Τώρα για τις δυο κοπέλες..αφού πέρασες καλά..αλλά με δύο βρε?:)xaxa

Kαλό βράδυ

Ταχυδρόμος! είπε...

Εύγε!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία ιστορία...
και το καλό είναι ότι έβγαλες την ευαίσθητη πλευρά της προς τα έξω και όχι τη πρόστιχη...!!!

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

μπράβο ΓΡΗΓΟΡΗ !!!άξιος

ρε μπαγάσα ..ξέρεις απο βέσπα βλέπω!!!

τοχω ζήσει πολλές φορές αυτό το σκηνικό και είναι καταπληκτικό !!!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

και δυο μαζι??? πω πω

χμ... σκορπιος εισαι????