Σάββατο 30 Αυγούστου 2008
///ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ.../////
Ένα βράδυ αργά, κτυπάει το τηλέφωνο...ποιος ειναι τετοια ωρα σκεφτηκε,,και το σηκωσε.....αγαπη μου κοιμασαι??ρωτησε...ναι αγαπη μου,τι επαθες??ρωτησε αλαφιασμενος...ειδα ενα ονειρο και πεταχτηκα απο τον υπνο μου...ησουν διπλα μου και με εσφιγγες στην αγκαλια σου και νομιζα οτι με επνιξες..και φοβηθηκα.....τι φοβηθηκες μη σε πνηξω η μηπως επαθα τιποτα εγω?? οχι αγαπη μου φοβηθηκα μη με πνηξεις....και επνηξε μεσα του την θυμηση της,.......
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
ϊσως γιατί νοιάστηκε μόνο τον εαυτό της. Ίσως γιατί στην ουσία πάντα αυτόν σκεφτόταν και μέσα στη σχέση και ποτέ εκείνον που την αγαπούσε..Κι εκείνος πνήχτηκε στην αγάπη του για κείνην...που ίσως ποτέ να μην κατάλαβε για ποιο λόγο συνέβησαν όλα αυτά.
Υπάρχουν τόσο ζωντανά όνειρα. Σου πέρασε καθόλου από το μυαλό ότι είχε ανάγκη να ακούσει έστω για λίγο τη φωνή σου για να βεβαιωθεί ότι την αγαπάς; Καμιά φορά όταν αγαπάμε πολύ αισθανόμαστε τρομερά ανασφαλείς με τη σχέση μας. Ίσως φοβήθηκε μην ήθελες να πνίξεις την αγάπη σου για εκείνη. Ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι με τους ανθρώπους και ειδικά με εκείνους που κάποτε αγαπήσαμε.
Χάρηκα που σε βρήκα.
πολύ τον πνιγμό σκέφτεσαι τελευταία, ε;
:Ρ
φιλιά βρόχινα...
ισως τζακ.ισως
νινα
ναι υπαρχουν ανασφαλεις αλλα αυτη νιαστηκε μαλλον το εαυτο της...
νεραιδα..βροχης
ισως να κανη την....υστατη προσπαθεια....αναστασης...που ξερης
Mήπως την έπνιγες με την αγάπη σου
ή μπορεί να μην ήταν έτοιμη να δεσμευτεί και να νιωθε πνιγμένη;
Καμμιά φορά συμβαίνει μερικοί άνθρωποι να πνίγονται απ τους καλούς τρόπους,μήπως ήσουν πολύ καλός μαζί της και δεν άντεχε;
Πολλές υποθέσεις ε; Να με συγχωρεις κιόλας,καλό βράδυ!
..πνιγηκε απ την αγαπη του;η ισως απ το εγω της;κι εκεινος;πως μπορεσε να πνιξει τη θυμηση της;..παντα καταφερνεις να προβληματιζεις γλυκιε μου Γρηγορη..κι αυτο ειναι ικανοτητα,,,νασαι καλα..καληνυχτα με αγαπη..
αφησε ελευθερο οτι φοβαται διπλα σου να υπαρξει μηπως και το πνιξεις...
αστο να δεις θα θελησει να πνιγει ξανα κοντα σου η' οχι;αν οχι...δυστηχως δεν του κανουν οι σφιχτες αγκαλιες σου...
και η θυμηση θα πνιγει κι εκεινη στην ωρα της...εκτος και ανα καταφερει να σε παρει μαζι της στο βυθο...
νεραιδενια φιλια!
εχω μεινει καπως ετσι''τι φοβηθηκε για αυτην''
ισως να την αδικω
ισως φοβηθηκε για αυτον που δεν την αγαπαει και την πνιγει
αλλα και αυτο εγωιστικο μου φαινεται...
δε ξερω
υπεροχες οι λεξεις σου
αλλα νιωθω πως μου δωσαν λαθος εντυπωσεις τα λογια της κοπελας και καποιος εβαλε τα χερια στο λαιμο μου........
Δεν ηταν γερο το "εγω" της... Γι'αυτο φοβηθηκε μηπως την πνιξει η αγαπη...
Η πραγματικη αγαπη δεν φοβαται τον πνιγμο... Δεν περιοριζεται... Ειναι ελευθερη...
Πρέπει πάντως πιστεύω να εξηγούμε στον άλλον τι μας ενόχλησε..γιατί δεν έχουν όλοι τον ίδιο τρόπο σκέψης.
Η πραγματική αγάπη δεν έχει να φοβηθεί τίποτα...
Εκείνη μάλλον περισσότερο απο κάθε τι φοβόταν τον εαυτό της,,,,,,,,
Δεν το καταλαβα!Επνιξε μεσα του τη θυμιση της για να μην πνιξει την ιδια?Κ γιατι να την πνιξει?Επειδη ενδιαφερθηκε μονο για τον δικο της πνιγμο και οχι για αυτον τον ιδιο?
Mε μπερδεψατε αγαπητε!
:)
Γρηγορη καλησπέρα
όλα καλά.
Πολύ καταπίεση βίωνε και καλύτερα που έπνιξε την θύμηση της παρά την ίδια ..
να σαι καλά πολύ ωραίο!!
Δημοσίευση σχολίου